هم مراقبت تسکینی (palliative) و مراقبت نزدیک مرگ (hospice) برای سالمندان مبتلا به بیماری های جدی فراهم هستند. این دو سرویس با مراقبت همراه (companion care) همکاری می کنند تا آسایش و آرامش را برای سالمندان به ارمغان آوردند. برای تسکین دهنده و هاسپایس، آنچه ضروری است ارائه تسکین جسمی، روانی و کاهش استرس به فرد، عضو خانواده و پرستار است. افراد می توانند مراقبت های تسکینی و آسایشگاهی را در یک محیط در خانه (مراقبت در منزل)، در یک مرکز (ALF، SNF، و غیره) یا در یک بیمارستان دریافت کنند.

مراقبت تسکینی برای سالمندانی است که دارای بیماری های جدی مانند سرطان، زوال عقل، نارسایی قلبی و غیره هستند و ممکن است برای درمان بیماری خود مراقبت های پزشکی یا درمان دریافت کنند. تمرکز اصلی مراقبت های تسکینی، ارتقای کیفیت زندگی فرد و خانواده است. خدمات را می توان در هر زمان برای دریافت درمان بیماری ارائه داد. با این حال، بهتر است بلافاصله پس از تشخیص بیماری فرد ارائه شود.

مراقبت هاسپایس برای سالمندان مبتلا به بیماری های جدی است که به مراحل پایانی زندگی نزدیک می شوند. فردی که تحت مراقبت هاسپایس است می داند که بیماری او جدی است و قابل درمان نیست و نمی تواند پیشرفت بیماری را کند کند. جدا از مراقبت های تسکینی، در مراقبت نزدیک مرگ فرد یا خانواده ممکن است تلاش برای درمان بیماری فرد را متوقف کنند و در عوض مراقبت هایی برای افزایش راحتی فرد بیمار ارائه دهند. برای یک فرد سالمند حیاتی است که در مورد گزینه های مراقبت از مراقبت نزدیک مرگ با خانواده و پزشک خود صحبت کند. برخی افراد ممکن است با انتظار بیش از حد و نزدیک شدن زیاد به لحظه مرگ واجد شرایط کافی برای شروع این سرویس یا دریافت خدمات کامل نباشند.